خلاصه پی دی اف مبانی نظری تحول بنیادین تعلیم و تربیت(تعلیم و تربیت اسلامی )

هدایت شایسته بخش تربیت رسمی و عمومی از جریان تربیت در هر جامعه نیازمند آن است که مجموعه ای از گزارههای مدلل و مدون تبیین چیستی، چرایی و چگونگی آن را بر پایه فلسفه تربیتی خاص آن جامعه بر عهده گیرد تا هدایت جهت دهی و اصلاح مداوم این بخش مهم از جریان تربیت با توجه و التزام به چنین مجموعه ای صورت پذیرد.
ضرورت تدوین "فلسفه تربیت رسمی و عمومی در جمهوری اسلامی ایران"
۱- تربیت رسمی نظیر سایر پدیده های اجتماعی امری تاریخمند است که باید متناسب با مقتضیات زمان و مکان تکوین و تحول یابد؛ لذا الگوی نظری واحد و جهان شمولی از ان وجود ندارد البته تصور نادرست وجود الگویی یگانه از تربیت رسمی سبب شده است تا الگوی نظری رایج در کشورهای غربی در نظامهای تربیتی دیگر جوامع جهان نیز گسترش یابد؛ در حالی که چنین الگویی از یک سو نمیتواند زمینه توسعه و تحول مناسبی را برای جوامع غیر غربی فراهم آورد و از دگر سو موجب انقطاع این جوامع از پیشینه فرهنگی و تاریخی خود و انفعال فرهنگی آنها نسبت به فرهنگ مسلط جهانی خواهد شد.
۲-تربیت رسمی و عمومی در میان انواع تربیت دارای ویژگیها و اقتضائات خاصی است که نمی توان بدون توجه به آنها تبیین فلسفی چیستی، چرایی و چگونگی این بخش از جریان تربیت را در ضمن مباحث فلسفه تربیتی جامعه و صرفا به مثابه یکی از مصادیق .
جریان تربیت( در معنای عام) آن پیگیری کرد شاهد این مدعا آنکه بر خلاف تربیت در معنای عام تردیدهایی در مباحث فلسفه تربیت معاصر نسبت به اصل ضرورت وجودی تربیت رسمی و عمومی با توجه به انتقادات متعدد وارد بر مصادیق رایج آن مطرح شده است که به برخی از آنها اشاره خواهد شد. بنابراین باید با توجه به ویژگیها و اقتضائات تربیت رسمی و عمومی.
۳-همان طوری که در پیشگفتار این مجموعه اشاره شده بر اساس شواهد موجود تاکنون نظام تربیت رسمی و عمومی به عنوان بخشی از نظام نوین تربیت رسمی در کشور ما، بر فلسفه مدون و استواری در چارچوب فلسفه تربیتی بومی و متناسب با نظام فکری و ارزشی اسلام مبتنی نبوده است.
۴-نظام تربیتی حاکم بر کشور ما برخاسته از سنتها و تجارب متراکم نسلهای گذشته بود قبل از اینکه مواجه با الگوی تربیت رسمی و عمومی به شیوه موجود آن شود که چارچوب و مولفه های اصلی آن با وجود برخی دخل و تصرفهای ناگزیر در آن بدون تردید رهاورد تمدن مدرن مغرب زمین برای جامعه ما و سایر جوامع سنتی بوده است. اما هنگام مواجهه با این پدیده مدرن الگوی تربیتی رایج در جوامع مدرن به مثابه الگوی بدیل و قدرتمندی برای سنت اقتباس و بدون توجه به سنت الگوی تربیت سنتی و نقادی آن و جامعه گسترش داده شد.
۵- با عنایت به ظهور و تداوم انقلاب اجتماعی فراگیر اسلامی و تاسیس نظام سیاسی نوپایی بر اساس مبانی و ارزشهای اسلامی به نام جمهوری اسلامی » در کشور ایران که داعیه ارائه الگوی بدیعی برای حاکمیت سیاسی بر مبنای جهان بینی و نظام ارزشی اسلام جهت حل و فصل اهم مسائل اجتماعی ناشی از تعارض سنت و مدرنیته دارد لزوم تدوین چنین فلسفه ای برای هدایت و بازسازی نظام تربیت رسمی و عمومی در این کشور آشکارتر به نظر میرسد؛ چرا که اگر جامعه ای با انقلابی گسترده در صدد برپایی و تثبیت نظام اجتماعی تازهای با تکیه بر حمایت های عمومی و فراگیر مردم برآمد.
در جامعه ای مانند ایران که انقلاب اجتماعی فراگیری در آن رخ داده و نظام سیاسی جدیدی بر اساس آموزههای اسلامی در آن برپا شده ادامه حضور الگویی از تربیت رسمی که بر پایه ایده های اصلی مدرنیته اومانیسم) و سکولاریسم و بی توجه به مبانی اسلام ساخته و پرداخته شده است.
۶-تربیت رسمی و عمومی در شکل فعلی آن نهادی است که با آغاز دوران مدرنیته در جوامع غربی ظهور یافته است و لذا یکی از مظاهر تمدن مدرن به شمار می آید. از اینرو برقراری نسبت دقیق و عقلانی بین این نهاد و جوامع اسلامی مستلزم برقراری نسبتی عقلانی و مستدل بین سنت و مدرنیته است برقراری این نسبت چالش مهم و بزرگ جوامع اسلامی از زمان آشنایی با مظاهر تمدن غرب بوده است.
این رویکردها ،بنا بر یک دسته بندی از اندیشه اجتماعی معاصر اسلامی عبارتند از:
*رویکرد تجددگرا
*رویکرد شریعت گرا
اندیشمندان طرفدار "تجددگرایی" چاره حل مسائل مسلمانان در دوران معاصر را در تن دادن به اصول و چهارچوب مدرنیته می دانند البته برخی از آنها تلاش بلیغی مینمایند تا این چارچوب را با اسلام ،منطبق با به تعبیری اسلام را با این چارچوب سازگار سازند. پنج محور اساسی این دیدگاه از این قرار است.