پایان نامه بررسی روش‌ها و شیوه‌های کاربردی کردن قرآن در زندگی با تکیه بر علوم و مطالعات انسانی

قرآن بزرگترين هديه الهي است كه خداوند با فرود آوردن آن بر پيامبر اسلام به انسان منت نهاده است. قرآن نوري است كه دلها را روشن مي سازد، داروئي است كه دردها را درمان مي كند و سينه ها را شفا مي بخشد، موعظه اي است كه انسان را از غفلت در مي آورد و راهنمايي است كه به بهترين راه سعادت انسان را رهنمون مي سازد. قرآن «تبياناً لكلّ شيء» است و نوري است كه هيچگاه خاموش نمي شود و برهاني است كه همواره مستحكم و خلل ناپذير خواهد ماند. چشمه جوشان علم و معرفت است براي آنكس كه مي فهمد و دقايق و عجايب آن پاياني ندارد. قرآن خود، در موارد بسياري دلالت دارد بر اينكه فرستاده شده تا مردم در آن انديشه كنند و بر آگاهي و دانش خود بيفزايند. قرآن تنها براي خواندن و حفظ كردن نازل نشده؛ قرآن كتاب زندگي است و براي هدايت آمده است. قرآن مجموعه اي كامل از معارف است كه در زمينه هاي مختلف اعم از اخلاقي، سياسي، اقتصادي، اجتماعي، اعتقادي و ... ديدگاه خاص خود را بيان كرده است. بشر سرگشته امروز كه هياهوي پوچ و توخالي حيوانيت پسامدرن گوشهايش را آكنده كرده و زرق و برق فريبنده جهنم مدرن كه زبانه هاي آتش شهوت از در و ديوارش بالا مي كشند، چشمانش را رو به حقيقت بسته اند و تارهاي اوهام شكاكانه و زميني، به دور بال و پر مرغ بلندپرواز فكر و عقلش تنيده شده اند، در حال تهوع و بالا آوردن زندگياي است كه شياطين استكبار با دلار و رسانه و اسلحه برايش تصوير كرده اند. نقطه هاي اميدوار كننده بيداري امروز در سرتاسر دنيا قابل مشاهده است. امروز آغازي است بر پايان تاريخ؛ اما نه آن پاياني كه ليبرال دموكراسي مي خواست رقم بزند- كه خودش اكنون در پايان راه قرار گرفته- پاياني كه آغاز بهشت زمين است. وعداالله الذين ءامنوا منكم و عملوا الصالحات ليستخلفنّهم في الارض.... * نور/55» خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند وعده داده است كه حتما آنان را در اين سرزمين جانشين [خود] قرار دهد...» به بن بست رسيدن تئوريها و افكار و تخيلات فلسفه هاي مدرن و پست مدرن كه با بازگشت به شكاكيت جاهلي به اوج خود رسيده است از يك سو و پر و بال گرفتن اسلام و افكار اسلامي و بيداري فطرتها از سوي ديگر ضرورت تبيين عقايد ناب قرآني و اسلامي براي پاسخ دادن به نيازهاي ١٧ فكري، اخلاقي، معرفتي، علمي و رفتاري بشر امروز را بيش از هر زمان ديگر موجب شده است. مگر نه اينكه اسلام ديني جهاني است و پيامبرش «كافه للناس» مبعوث شده و «رحمه للعالمين» است؟ يكي از ابزارهاي مديريت و اداره جهان و زندگي كه غربيها در سيصد سال گذشته به خوبي از آن بهره برده اند علوم انساني است. علومي كه چند صباحي است در مهد خود دچار ركود و سكون گرديده است. در حاليكه اين علوم مبتني بر جهان بيني و فلسفه خاص غرب شكل گرفتهاند و براي نيازهاي انسان با تعريف خاص غربي اش طراحي شده اند، متأسفانه در كشور اسلامي ما بدون كوچك ترين تغيير و تحولي همان تئوريها و علوم، ترجمه، تدريس و استفاده مي شوند. البته به صورت ناقص؛ مثلاً علومي كه سه دهه پيش در دانشگاههاي غرب تدريس مي شدند و امروز خود غربيها آنها را زير سؤال برده اند، هم اكنون در دانشگاههاي ما تدريس مي شوند و در مديريتهاي ما به كار گرفته مي شوند.