پایان نامه بررسی الگوی قرآن کریم درمورد صبر در مصائب با محوریت سور مکی

انسان و محل زندگي او به نحوي آفريده شده كه با كمبودها، موانع و مصيبت هاي فراواني همراه است و هميشه آفات و مصائبي در اموال، عزيزان، دوستان و... در كمين نعمت¬هاست كه موجب از دست دادن آنها مي شود. از سويي ديگر انسان در معرض حملات شديد تمايلات نفساني است كه همه اين موارد، ابزار آزمايش انسان توسط خداي متعال به شمار مي آيند. خداوند سبحان انسان را بر اساس رحمانيتش براي رسيدن به كمال و سعادت ابدي آفريده است. از آن جايي كه انسان ها در مسير زندگي همواره با مسائل و مشكلات زيادي در نبرد هستند، پس براي رسيدن به آن كمال واقعي بايد با سختي ها و مشكلات، مبارزه كرد. صبر و شكيبايي، قوي ترين سلاح برنده اين نبرد است. پس تنها كساني از ميان موانع و مشكلات، سلامت به مقصد مي رسند كه با صبر به قضاي الهي، راضي شده و تمايلات نفساني را حبس نموده، و تسليم امر خداوند گردند. مصائب گوناگون، آنان را از شكر، اطاعت و عبادت خداوند باز نداشته و با وجود تمام مشكلات، خود را به انجام وظايف الهي وادار سازند. خواجه نصير الدين طوسي در معناي صبر مي فرمايد: "صبر، بازداشتن نفس از بي تابي در برابر ناملايمات و مصائب است. صبر، باطن را از اضطراب و زبان را از شكايت و اعضا و جوارح را از حركات غيرعادي بازمي دارد (فرشی، 1396).