به طور معمول نسل هاي جديد زبان هاي برنامه نويسي به اين دليل متولد مي شوند که زبان هاي قديمي تر داراي امکانات محدود بودند و يا قدرت استفاده از تکنولوژي هاي فعلي را به صورت مطلوب و ساده ندارند. مهمترين نيازي که به عنوان آخرين تکنولوژي وجود دارد، برنامه نويسي در محيط اينترنت است. اينترنت در مدت تقريبا ۸ سال جاي خود را به عنوان يکي از مهمترين وسايل ارتباطي براي کارهاي روزمره و تجارت باز کرده است. سيستم هاي برنامه نويسي قديمي تر امکان برنامه نويسي براي اينترنت را فراهم کرده بودند اما هر کدام داراي اشکالات بزرگي هستند، براي مثال تکنولوژي COM اولين بار در ويندوز به کار گرفته شد. در سال 1970 نيز سيستم هايي براي Unix نوشته شده بودند، جاوا نيز در اصل براي ابزارهاي الکترونيکي بود و نه براي اينترنت.

سپس براي اولين بار يک سيستم جامع براي برنامه نويسي تحت اينترنت ايجاد شد. اين سيستم -NET. از مراحل سطح پايين که به زبان ماشين مي باشد تا بالاترين سطح که برنامه نويسي ويژوال آن مي باشد براي استفاده در اينترنت طراحي شده است. البتهNET. فقط براي اينترنت نيست و با استفاده از آن مي توان برنامه هاي کامل تحت Client نيز ايجاد کرد، اما بزرگترين مزيت آن دربرابر سيستم هاي ديگر امکانات اينترنت آن است.

براي اينکه مزاياي استفاده ازNET. را بهتر متوجه بشويم بهتر است در ابتدا معايب سيستم هاي پيشين را ذکر کنيم. شرکت مايکروسافت تا قبل از سال 1995 به برنامه نويسي در محيط هاي Client و Server مي پرداخت، اما از آن سال به بعد توجه بيشتري به مساله برنامه نويسي در اينترنت کرد. مايکروسافت COM و +COM را ايجاد کرد و آنها را در ويژوال استوديوي 6 به کار گرفت. در سال 1999 حدود ۵۰ در صد از بزرگترين سايتهاي تجارت الکترونيکي از محصولات مايکروسافت استفاده مي کردند. اما هنوز هم مشکلات بزرگي در سيستم هاي مايکروسافت وجود داشت که يکي از آنها دشواري نوشتن برنامه در اينترنت با محصولات مايکروسافت بود. شرکت مايکروسافت براي راحتي کار برنامه نويس ها ASP يا Active Server Page را ايجاد کرد. با اينکه اين يک قدم بزرگ بود و کارها را بسيار ساده کرد ولي هنوز از برنامه نويسي شي گرا پشتيباني نمي ک