تحقیق نحوه تشخیص اختلال به اوتیسم

اوتیسم چیست؟

اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک اختلال عصبی و تکاملی است که بر نحوه تعامل فرد با دیگران، برقراری ارتباط، یادگیری و رفتار او تأثیر می‌گذارد. اگرچه اوتیسم در هر سنی قابل تشخیص است، اما به عنوان یک “اختلال تکاملی” توصیف می‌شود، زیرا علائم معمولاً در دو سال اول زندگی ظاهر می‌شوند.

اغلب افراد مبتلا به اوتیسم علائم زیر را بروز می‌دهند:

• مشکل در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران

• داشتن علایق محدود و رفتارهای تکراری

• علائمی که بر عملکرد فرد در مدرسه، کار و سایر زمینه‌های زندگی تأثیر می‌گذارد.

اوتیسم به عنوان طیفی از اختلالات شناخته می‌شود، زیرا تنوع گسترده‌ای در نوع و شدت علائمی که افراد تجربه می‌کنند وجود دارد.

افراد از هر جنسیت، نژاد، قومیت و وضعیت اقتصادی ممکن است به ASD مبتلا شوند.

اگرچه بیماری اوتیسم معمولا یک اختلال مادام‌العمر است، اما درمان‌ها و مداخلات مناسب می‌توانند علائم و عملکرد روزانه فرد را بهبود بخشند.

علائم و نشانه‌های اوتیسم

مبتلایان به ASD ، علایق محدود و رفتارهای تکراری دارند و معمولا در ارتباطات و تعاملات اجتماعی به مشکل برمی‌خورند. 

علائم در ارتباطات و تعاملات اجتماعی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• برقراری تماس چشمی کم

• در زمان ارتباط با دیگران به نظر می‌رسد که به فردی که صحبت می‌کند، نگاه نمی‌کند یا به او گوش نمی‌دهد

• عدم به اشتراک گذاشتن علایق، احساسات، یا لذت بردن از اشیا یا فعالیت‌ها

• پاسخ ندادن یا کندی در واکنش به نام خود یا سایر درخواست‌های شفاهی دیگران برای جلب توجه او

• مشکل در ادامه دادن مکالمه با دیگران

• ادامه دادن به صحبت در مورد موضوع مورد علاقه خود بدون توجه به بی‌علاقگی دیگران یا بدون دادن فرصتی برای پاسخگویی

• عدم تناسب حالات چهره و حرکات بدن با مکالمه

• داشتن لحن غیرمعمول یا صدایی که ممکن است شبیه آواز خواندن یا روبات به نظر برسد

• مشکل در درک دیدگاه دیگران یا ناتوانی در پیش‌بینی یا درک رفتارهای آن‌ها

• مشکل در تطبیق رفتارها با موقعیت‌های اجتماعی

• مشکل در دوست‌یابی یا به اشتراک گذاشتن وسایل و اسباب‌بازی‌ها

رفتارهای محدود یا تکراری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تکرار برخی رفتارها یا داشتن رفتارهای غیرعادی، مانند تکرار کلمات یا عبارات

• داشتن علاقه شدید دائمی به موضوعات خاص، مانند اعداد، بعضی جزئیات یا حقایق

• نشان دادن علاقه بیش از حد به بعضی وسایل، مانند بعضی اشیاء متحرک یا قسمت‌هایی از اشیاء

• ناراحت شدن از تغییرات جزئی در یک روال و مشکل در تطابق یافتن با تغییر

• حساسیت بیشتر یا کمتر به محرک‌های حسی، مانند نور، صدا، لمس یا دما، در مقایسه با سایر افراد

مبتلایان به ASD ممکن است اختلال خواب داشته یا تحریک‌پذیر باشند.

افراد در طیف اوتیسم ممکن است نقاط قوت زیادی داشته باشند، از جمله:

• توانایی یادگیری مطالب باجزئیات دقیق و به خاطر سپردن اطلاعات برای مدت طولانی

• توانایی یادگیری بالا از طریق دیداری و شنیداری

• توانایی کسب مهارت عالی در ریاضیات، علوم، موسیقی یا هنر

علت ابتلا به اوتیسم

محققان علل اولیه اوتیسم را نمی‌دانند، اما مطالعات نشان می‌دهند که ژن‌ها همراه با عوامل محیطی می‌توانند به گونه‌ای بر تکامل تأثیر بگذارند که منجر به ASD شوند.

برخی از عواملی که با افزایش احتمال ابتلا به ASD مرتبط هستند عبارتند از:

• داشتن یک خواهر یا برادر مبتلا به اوتیسم

• سن بالای والدین 

• اختلالات ژنتیکی خاص (مانند سندرم داون)

• وزن بسیار کم هنگام تولد